Strona:Henryk Sienkiewicz-Humoreski z teki Worszyłły.pdf/199

 — Zwłaszcza, gdy nie wiem, o co chodzi.
 — Więc powiem ci, że spóźnisz się trochę. Fanny wychodzi za Iwaszkiewicza. Już jest po deklaracyi.
 Maszko mówił to z pewną troskliwą przezornością, ale jakież było jego zdziwienie, gdy, zamiast spodziewanego wybuchu, Złotopolski rzucił spokojnie kawałek niedopalonego cygara i rzekł:
 — Ho! ho!
 — Jasiu! — zawołał wówczas z entuzyazmem Maszko — my wszyscy, których noblesse oblige, staramy się być gentlemanami, ale ty jesteś niedoścignionym wzorem!
 — Gdyby tu był Miś — rzekł obojętnie Złotopolski — przypomniałby ci, że przedewszystkiem prawdziwy gentleman nie unosi się.
 — On sam uniósłby się nad tobą.
 — Zresztą, mój kochany — ciągnął Złotopolski — jeśli przyjąłem tę wieść obojętnie, to tylko dlatego, że nic nie tracę i niczego się zrzekać nie myślę.
 — Jakto, nawet Fani?