Wypróżnione butelki trzeba natychmiast wypłukiwać i odstawiać na bok do późniejszego użytku.
Poniżej podajemy jeszcze szczegóły postępowania z różnemi jagodami i owocami celem wytworzenia soku cukrzonego.
Rozmaite rodzaje owoców i jagód wymagają odmiennych sposobów wydobywania soku. Pomijamy zupełnie poziomki i maliny, których sok świeży lub zawarzony (w powyższy sposób) zmieszany z wodą daje doskonałą limonadę, które jednak mniej nadają się do wytwarzania wina owocowego. Natomiast zalecić można agrest.
Oczyszczony z szypułek i starannie obmyty agrest dusi się lub rozciera i następnie wytłacza. Zwykle sok ten ma smak zbyt kwaśny, gdyż zawartość kwasu w agreście jest znaczna. Z drugiej strony zawartość cukru jest za mała; zaleca się tedy dla poprawienia smaku na litr wytłoczonego soku, z agrestu zupełnie dojrzałego, dodać z ½ litra wody i 100 gramów cukru, na litr soku z mniej dojrzałego, litr wody i 200 gramów cukru. Oczywiście podane tu przez nas liczby mogą służyć tylko mniej więcej za wskazówkę — od gatunku agrestu i stopnia dojrzałości zależy stopniowanie dodatków, co każda gosposia kosztując zapewne odpowiednio wymiarkuje.
Skoro sok nabył smaku odpowiedniego, nalewa się nim butelki, ażeby poddać w nich przegrzaniu wyjałowiającemu.
Porzeczki (świętojanki) dają znakomity napój, ale stosunek kwasu do słodyczy jest w nich jeszcze niekorzystniejszy niż w agreście, więc trzeba naogół dodawać na litr wyciśniętego soku około 2 litrów wody i 300 gramów cukru.
Część wody, z ½ litra, można dodać zaraz po pierwszem tłoczeniu, rozczyniając nią wytłoczony i wyciskając je ponownie, czem zyskujemy jeszcze dość znaczną ilość soku.
Chcąc obyć się mniejszą ilością butelek i mieć mniej roboty przy pierwszem wyjałowieniu, można resztę wody
