Słownik etymologiczny języka polskiego/naoścież
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
naoścież, mylnie naroścież (przez zwykłe narzeczowe pomieszanie roz- i oz-); naścież, naścieżaj (i naściężaj); o ‘otwieraniu drzwi’, od rzeczownika ścież (staroczes.: ‘belka’), ścieżaj (i ściężaj, z ową częstą a mylną nosówką przed ż), ‘zawias’, od steg-, stog- (p. stóg); z przyrostkiem -er prasłowiańskie steżer i stożer, ‘zawias’, lit. stagaras i stegeras, ‘łodyga’, łot. stēgs, ‘drąg, kół’, niem. Stock, Stecken; ścieżaj z *steg-ēj lub *steg-jaj, jak lężaja albo rodzaj.
