Słownik etymologiczny języka polskiego/chytry
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
chytry, chytrze, chytrość, chytrek i chytrzec, chytrzyć, częstym u przymiotników przyrostkiem -r od chyt-ania (‘chwycenia’) urobione; prasłowiańskie to, o ‘zręcznym, przebiegłym’ i ‘prędkim’; por. wymienione pod chwytać lit. kutrus, ‘zwinny’.
