Przejdź do zawartości

Obozownictwo/Kładki

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Stanisław Gibess
Tytuł Obozownictwo
Wydawca Polska Składnica Pomocy Szkolnych
Data wyd. 1924
Druk Polska Drukarnia w Białymstoku
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Okładka lub karta tytułowa
Indeks stron
KŁADKI.

Często założycie obóz na brzegu małej rzeczki lub strumienia, które będą dużą przeszkodą w komunikacji. Temu możecie łatwo sami zaradzić, budując kładkę.
Najprostsza forma takiej kładki to pień lub gruba długa deska przerzucona z jednego brzegu na drugi. Pień będzie mocniejszy, ale ze względu na okrągłą powierzchnię dość trudny do przejścia. Deska znowu będzie się uginać i chwiać, a nawet może się złamać.
Poniżej podaję rysunki kilku kładek bardzo łatwych do wykonania.
Na rys. 53 widać kładkę, opartą na pływającej po powierzchni wody drabince, umocowanej do brzegów z pomocą lin lub drutów. Do drabiny przymocowane są deski, wzdłuż jej długości.
Na rys. 54 mamy kładkę również z drabiny i desek, ale drabina umocowana jest na brzegach i znajduje się ponad powierzchnią wody.
Rys. 55 daje nam obraz prymitywnej kładki złożonej ze stałych koziołków z grubych żerdzi i desek. Koziołki wbite są mocno w dno zaraz przy brzegu.

Rys. 53.
Kładka na pływającej drabinie.
Rys. 54.
Kładka na drabinie umocowanej na brzegach.

Na tej kładce widać już poręcze, które służą tak dla bezpieczeństwa, jak i do ustalenia kozłów. Na brzegu poręcze umocowane są do palików wbitych w ziemię.

Rys. 55.
Kładka z poręczami.
Rys. 56.
Kładka z żerdzi i wiązek chrustu.

Na rys. 56 widać kładkę, której pomost składa się z kilku żerdzi umocowanych na brzegach, pokrytych z wierzchu wiązkami chróstu, słomy i t. p. układanemi jedna obok drugiej. Powierzchnię taką pokrywa się później warstwą ziemi.
Na rys. 57 widać kładki podparte w pośrodku strumienia.

Rys. 57.

Kładkę na rys, 58 można już nazwać małym mostkiem. Opiera się ona na jednym lub kilku kozłach (rys. 59) z żerdzi, ustawionych w wodzie i umocowanych w dnie. Kozły muszą być ustawione równolegle do prądu wody.

Rys. 58.
Kładka oparta na kozle.
Rys. 59.
Kozioł z żerdzi.

Na rys. 60 i 61 przedstawione są dwa mostki, po których, o ile użyto odpowiednio mocnego materjału, mogą nawet przejeżdżać lżejsze wózki. Przyjrzyjcie się rysunkom i sprobujcie sami obmyśleć jak je zrobić. Dla ułatwienia podam kolejność prac: 1. wybór miejsca, 2. zgromadzenie i przygotowanie materjału, 3. urządzenie brzegów, 4. podpory, kozły, 5. nawierzchnia, 6. poręcze, 7. dojście, dojazd z obu brzegów.

Rys. 60.
Wszelkie kładki budujcie w miejscach najwęższych, o słabym prądzię, niezbyt głębokich, prostopadle do koryta strumienia.
Rys. 61.

Do budowy kładek potrzebne są: siekierka, łopatka, duże gwoździe, linki, drut, czasami piłka.



Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Stanisław Gibess.