Zbytku nie żądać

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Ezop
Tytuł	Zbytku nie żądać
Pochodzenie	Biernata z Lublina Ezop
Redaktor	Ignacy Chrzanowski
Wydawca	Akademia Umiejętności
Data wyd.	1910
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Tłumacz	Biernat z Lublina
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór;
	Indeks stron

›››

[237]

56. Zbytku nie żądać.

Pies, wziąwszy mięso w paszczeki,
Brnął na onę stronę rzeki,
A gdy w wodzie swój cień uźrzał,
Psa innego tamo mnimał.
A tako się mu widziało, 5
Iżby miał mięsa niemało,
Myśląc, jakoby mu wyrwał,

A oboje sam otrzymał.
Gdy sie tedy na cień rzucił,
Swe mięso w wodę upuścił; 10
A iż tako łakomy był,
Cień i mięso społem stracił.
Komu sie swe mało widzi,
Cudzego sie brać nie wstydzi;
Ale takie rychło spłynie, 15
Bo przy cudzym własne ginie.

[238] Rimicius: D (177) De cane, carnes portante [H Κύων, ϰρέας φέρουσα]. Phaedrus I, 4 Canis, per flavium carnem ferens. St (85) De cane et trusto carnis. C (58) O psu a o kusu massa. — FE (2) O psie i o cieniu z mięsa. — Błażewski 10 Z wielkiej chmury mały deszcz. Pies z sztuką mięsa. - Niemirycz (12) Pies z sztuką mięsa (L Vl, 17 Le chien qui lâche sa proie pour courir après l'ombre). — Minasowicz (7) Chciwego swoja często chciwość oszukiwa. Pies, sztukę mięsa przez rzekę niosący. — Tenże (115) Pies z sztuką mięsa nad wodą. — BWF (21) Pies, przez rzekę z mięsem płynący. — EW 40 Pies i jego cień. - Jakubowski 124 Pies, co dla cienia puszcza, co uchwycił (L j. w.).

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.