Żwawi język tylko mają

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Ezop
Tytuł Żwawi język tylko mają
Pochodzenie Biernata z Lublina Ezop
Redaktor Ignacy Chrzanowski
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Biernat z Lublina
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały zbiór

Indeks stron

57. Żwawi język tylko mają.

Lew, gdy żabę rzegocąc słyszał,
Wielkim ją źwierzęciem mnimał;
Chcąc pokusić męstwa swego,
Wrócił sie do głosu onego
I zastawił sie słuchając,        5
Aże uźrzał żabę łażąc:
Rozgniewał sie na żabę ubogą,
Rozdeptał ją swoją nogą,
Rzekąc: „Nic będziesz wołała,

„Drugich głosem omylała;        10
„Boś ty gadzina plugawa,
„Choć nie masz ust, barzo żwawa“.
Bo kto wiele słów wylewa,
Nie wiele mądrości miewa:
Językiem żwawi władają,        15
W nim nawiętszą siłę mają.









Rimicius: D (177) De leone et rana. [H 248 Λέων βάτραχος]. C (173) Lew a ziába. FE (31) O lwie z żabą. — Błażewski 81 Zaceniwszy, nie starguje. Lew i żaby. — Ławrynowicz 11 Żaba i lew.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.