Przejdź do zawartości

Zadumanemu nad otchłanią... (Orkan, 1912)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Zbaczona nuta Zadumanemu nad otchłanią... • Z martwej roztoki • z cyklu Refleksye • Władysław Orkan Jak morze...
Zbaczona nuta Zadumanemu nad otchłanią...
Z martwej roztoki
z cyklu Refleksye
Władysław Orkan
Jak morze...

ZADUMANEMU NAD OTCHŁANIĄ...


Zadumanemu nad wieczności mrokiem,
Pochylonemu nad otchłanią czarną,
Cóż ci się z życia wyda dość głębokiem,
Jaka roztocz nie marną?

Próżne twym oczom głębnym pokuszenie —
Igraszka barw na roztoczonej wstędze —
Zechcesz-li czytać swoje przeznaczenie
W tej małoważnej księdze?

Jak kamień leci myśl twoja w bezedna —
Ciśnięta raz, przez wieczność całą spada —
Czemuż więc trwoży się próżno myśl biedna,
Iż dno nie odpowiada...?


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Orkan.