Przejdź do zawartości

Zabawki poetyckie rozmaitym wierszem polskim napisane/Oda XII. Piękna śmierć na placu poledz

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Onufry Rutkowski
Tytuł Zabawki poetyckie rozmaitym wierszem polskim napisane
Data wyd. 1775
Druk Antoni Piller
Miejsce wyd. Lwów
Źródło Skany na commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

ODA XII.

PIĘKNA
SMIERĆ NA PLACU POLEDZ.

Pulchramque petumt[1] per vulnera mortem.Virg.[2]


Przedwieczne Nieba wyroki, Rachuiące ludzi kroki
To prawo piſzą koniecznie,
Że każdy co ſię człek rodzi W czołno Charonta ugodzi
Bo żyć nie może tu wiecznie.
Wſzyſcy więc ludzie pomrzemy, Jaką zaś śmiercią nie wiemy,
Wſzakże nam obrać należy:
Lub z Alexandrem na placu, Lub z Sardanaplem w Pałacu
Nim czas po temu ubieży.
Ja z tobą trzymam Wirgili: Że poledz w woynie naymili
Za całość zwłaſzcza Oyczyzny,
Powſzechne Swiata kroniki Sami nawet przeciwniki
Wielbią pochwałą te bliźny.
Sława każdego piecucha, Jak w każdym czaſie ieſt głucha
Tak y po śmierci bez dzwięku,
Y imienia nie okraſi Y ſwe życie marnie ſkwaſi
Wieczności minie zaś ręku.
Więc ſkoro włożon do truny Daleki Swiątyń fortuny
Z ciałem y imie ſwe zgnoi,
Niepowetuie tey ſtraty Y naydłużſzemi choć laty
W uſtach ludzi niepoſtoi.

Smierć naypięknieyſza przez rany Oyczyzny bronić kochany
Choćby y życie ſwe łożyć,
Że prędko życia ſzafarki Dni twych popſuią zegarki
Nie potrzeba ſię tym trwożyć.
Nie każdy wielki co żyie, Ziarno nie ginie, choć gniie
Lecz więkſzy wyda pożytek
Tak ty gdy umrzeſz tak pięknie, Choć ſię z zazdrości rozpęknie
Szczęście, odda ci dank wſzytek.
Y tak zmarłego w tym ſtanie Więkſza połowa zoſtanie
Niż tego co mrze w purpurze,
Choć mu kloto[3] krew wiciśnie, W pamięci ludzkiey zabłyśnie
Jakbyś go wyrył w Marmurze.





  1. Przypis własny Wikiźródeł Błąd w druku; powinno być – petunt.
  2. Przypis własny Wikiźródeł Pulchramque petunt... (łac.) — fragment autorstwa Publiusza Wergiliusza Marona użyty dwukrotnie: 1. w Georgikach (łac. Georgikon), ks. IV, w. 218; 2. powtórzony w Eneidzie (łac. Aeneis), ks. XI, w. 647; w przekładzie Zygmunta Kubiaka (z Eneidy): Chlubnej śmierci śród ciosów szukają.
  3. Przypis własny Wikiźródeł Błąd w druku; powinno być – Kloto.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Onufry Rutkowski.