Zabawki poetyckie rozmaitym wierszem polskim napisane/Oda XII. Piękna śmierć na placu poledz
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Zabawki poetyckie rozmaitym wierszem polskim napisane |
Data wyd. | 1775 |
Druk | Antoni Piller |
Miejsce wyd. | Lwów |
Źródło | Skany na commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
Przedwieczne Nieba wyroki, Rachuiące ludzi kroki
To prawo piſzą koniecznie,
Że każdy co ſię człek rodzi W czołno Charonta ugodzi
Bo żyć nie może tu wiecznie.
Wſzyſcy więc ludzie pomrzemy, Jaką zaś śmiercią nie wiemy,
Wſzakże nam obrać należy:
Lub z Alexandrem na placu, Lub z Sardanaplem w Pałacu
Nim czas po temu ubieży.
Ja z tobą trzymam Wirgili: Że poledz w woynie naymili
Za całość zwłaſzcza Oyczyzny,
Powſzechne Swiata kroniki Sami nawet przeciwniki
Wielbią pochwałą te bliźny.
Sława każdego piecucha, Jak w każdym czaſie ieſt głucha
Tak y po śmierci bez dzwięku,
Y imienia nie okraſi Y ſwe życie marnie ſkwaſi
Wieczności minie zaś ręku.
Więc ſkoro włożon do truny Daleki Swiątyń fortuny
Z ciałem y imie ſwe zgnoi,
Niepowetuie tey ſtraty Y naydłużſzemi choć laty
W uſtach ludzi niepoſtoi.
Smierć naypięknieyſza przez rany Oyczyzny bronić kochany
Choćby y życie ſwe łożyć,
Że prędko życia ſzafarki Dni twych popſuią zegarki
Nie potrzeba ſię tym trwożyć.
Nie każdy wielki co żyie, Ziarno nie ginie, choć gniie
Lecz więkſzy wyda pożytek
Tak ty gdy umrzeſz tak pięknie, Choć ſię z zazdrości rozpęknie
Szczęście, odda ci dank wſzytek.
Y tak zmarłego w tym ſtanie Więkſza połowa zoſtanie
Niż tego co mrze w purpurze,
Choć mu kloto[3] krew wiciśnie, W pamięci ludzkiey zabłyśnie
Jakbyś go wyrył w Marmurze.
- ↑ Błąd w druku; powinno być – petunt.
- ↑ Pulchramque petunt... (łac.) — fragment autorstwa Publiusza Wergiliusza Marona użyty dwukrotnie: 1. w Georgikach (łac. Georgikon), ks. IV, w. 218; 2. powtórzony w Eneidzie (łac. Aeneis), ks. XI, w. 647; w przekładzie Zygmunta Kubiaka (z Eneidy): Chlubnej śmierci śród ciosów szukają.
- ↑ Błąd w druku; powinno być – Kloto.