Zły radby, iżby z nim wszyscy poginęli

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Ezop
Tytuł	Zły radby, iżby z nim wszyscy poginęli
Pochodzenie	Biernata z Lublina Ezop
Redaktor	Ignacy Chrzanowski
Wydawca	Akademia Umiejętności
Data wyd.	1910
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Tłumacz	Biernat z Lublina
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór;
	Indeks stron

›››

[262]

83. Zły radby, iżby z nim wszyscy poginęli.

Ptasznik gdy ziębę ułowił,
Prosiła, by jej nie dawił:
„Ale mię postaw na sparze,
„Tam tobie posłużę dobrze:
„By^[1] jednoś mię tam postawił, 5
„Będziesz inych ziąb dosyć bił:

„Nic sie ony nie będą strzedz,
„Gdy mię tamo będą widzieć“.
On jej rzekł: „Gdyś tako zdradna,
„Tymeś więtszej śmierci godna, 10
„Iż o przyjacioły nie dbasz,
„A złą wolą ku wszytkim masz“.
Nikomuciem zdrajca nie mił,
Choćby potrzebien był:
Takiegoć sie kożdy wstydzi, 15
Bo niecnotę po nim widzi.

↑ W pierwodruku: bo.

[263] Rimicius: D (191) De venatore et perdice. [H 356 Πέρδιξ ϰαὶ ἄνϑρωπος]. — FE (79) O myśliwcu z kuropatwą. — por. Jabłonowski 61 Orzeł i sroka. Garrula lingua tace.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.

[1] W pierwodruku: bo.

[1]