Ty mi każesz iść
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Ty mi każesz iść |
| Pochodzenie | Z teki Chochlika |
| Data wydania | 1882 |
| Wydawnictwo | Księgarnia F. H. Richtera |
| Drukarz | Drukarnia Ludowa we Lwowie |
| Miejsce wyd. | Lwów |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały tekst Pobierz jako:
   |
| Indeks stron | |
Sen w około — cisza głucha;
Ty mi każesz iść!
Nikt nie widzi nas, ni słucha;
W oknie księżyc stanął blady —
Czyż się jego lękasz zdrady,
Że mi każesz iść?
Księżyc zaszedł, drzemie sioło:
Ty mi każesz iść!
Złote oczka gwiazdki kryją;
Myśmy sami — cisza w koło,
Tylko nasze serca biją,
A ty każesz iść!
Patrz, jak tętnią moje skronie; —
Ja nie mogę iść!
Burza szczęścia wre w mem łonie;
Połóż dłoń Twą na me skronie;
Ach jak palą Twoje dłonie! —
Czyliż prawda? mam-że iść?
Szklanny głos Twój drzy — Ty wzdychasz,
Gdy mi każesz iść,
Rwie ku szczęściu się Twe łono,
A Ty szczęście to odpychasz;
W dłoń twarz skryłaś zapłonioną,
I... każesz mi iść!...
