Trudno przestać, kto nawyknie łapać

Dodaj linki
Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Ezop
Tytuł Trudno przestać, kto nawyknie łapać
Pochodzenie Biernata z Lublina Ezop
Redaktor Ignacy Chrzanowski
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Biernat z Lublina
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały zbiór

Indeks stron
›››

188. Trudno przestać, kto nawyknie łapać.

 Lew sie niegdy polepszyć chciał,
By dobrą sławę otrzymał,
I nie chciał już mięsa jadać,
Chcąc za grzechy pokutować.
 Dawny go zwyczaj zwyciężył,        5
Iż sie był mięsu nałożył:
Nie mógł w tym zakonie zetrwać,
Jął sie znowu źwierząt siepać.

 Ale, iżby swą złość przykrył,
Taki obyczaj wymyślił:        10
Do swej jamy żwierząt wzywał,
A kożdego zwłaszcza pytał:
 „Z mego gardła, coć sie widzi,
„Jeśli pachnie, albo śmierdzi?“
Tam więc każdy odpowiedział;        15
Jako kto nalepiej umiał.
 Więc ci, którzy prości byli,
Prawa, mu prawdę mówili:
„Królu, barzo smrodem dychasz:
„Albo niezdrowe płuca masz?“        20
 On sie o to barzo gniewał,
Ubogie źwierzę rozerwał,
Rzekąc: „Śmiele ze mną gadasz,
„Poczesności ku mnie nie masz“.
 Drudzy chocia pochlebiali,        25
Wonne usta powiadali,
Wszakoż, jako pochlebniki.
Tedyż pojadł ony wszystki.
 Małpa, kiedy to widziała,
A ust lwowych powoniała,        30
Bojąc sie, aby nie zbłądziła,
Tako sie jest wymówiła:
 „Na wonić sie teraz nie znam,
„Bo wielka, rymę w nosie mam:
„Nie racz, Twa Miłość, dziwować,        35
„A inego o to spytać!“
 Lew, nie mając k niej przyczyny,
Wymyślił obyczaj inny:
Jakuby wżdy mięsem żyw był,
Rzkomo sie chorym uczynił.        40

 A gdy go lekarz oglądał,
W jedzeniu mu obyczaj dał,
Aby jadł mięso naleksze,
Któreby mu było zdrowsze.
 On rzekł: „Małpa jestci chutna,        45
„Podobnoć lekkie mięso ma“.
I zstało sie, jako lew chciał,
Żadny sie nie wymędrował.
 Takoć źli panowie czynią:
I niewinnego obwinią,        50
A łatwie najdą przyczynę,
By z niego zjęli palerzynę.









 Romulus III, 20: Hervieux (II, 223) Leo regnans; Pheodrus IV, 13 De leone regnante. St (169) De leonis fallaci conversatione. C (109) O lwu a o wopicy. — Jabłonowski 4 Dwór pański lwa (Ne quid nimis). — Minasowicz (86) Lew królujący. — Morawski (134) Dwór lwa.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Trudno_przestać,_kto_nawyknie_łapać&oldid=3192554”