Przejdź do zawartości

Symfonie anielskie/Symfonia jedenasta

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Jan Żabczyc
Tytuł Symfonia jedenasta
Pochodzenie Symfonie anielskie
Wydawca Krakowska Akademia Umiejętności
Data wyd. 1913
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


Symfonia jedenasta.

Wdzięcznej wspaniałości,
Górnej wysokości
Panna Syna spłodziła,
Nas pociech nabawiła.

Ta nie mężem wziętym,

Ale Duchem świętym
Potomka światu dała,
Czystą Panną została.

Co był Adam stracił,

Z grzechem się pobracił,
10 

To przez Jej płód zgładzono,
Nas raju nabawiono.


Dziwna rzecz: Cyntya
Teraz się uwija

Z świętymi promieniami
15 

Nad zwyczaj i z gwiazdami.

Faeton nad zwyczaj
W trój cug i obyczaj
Zaprzęga swoje konie,

Pędzi wóz przez arkt błonie.
20 


Nad zwyczaj winnice
Engadzkiej macice
Rozkwitnęły w swej górze,
Dziwują się i zorze,

Że jutrzenka rana
25 

Powiela nam Pana,
Pana-Odkupiciela,
Co więtsza [1], Zbawiciela.

Tego przywitajmy,

Serce mu oddajmy,
30 

Prośmyż, by od złego
Bronił nas wszelakiego.





  1. większa.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Jan Żabczyc.