Przejdź do zawartości

Symfonie anielskie/Symfonia ósma

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Jan Żabczyc
Tytuł Symfonia ósma
Pochodzenie Symfonie anielskie
Wydawca Krakowska Akademia Umiejętności
Data wyd. 1913
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


Symfonia ósma.

Jezus nam się narodził,
Wszytek świat oswobodził
Od grzechu okrutnego
I czarta szkaradnego.

Lucyper teraz wyje,

Z dobyczy nie utyje,
Której w raju był dostał,
Za co w przeklęctwie [1] został.

Bowiem mu powiedziano,

Że łeb jego znieść miano;
10 

Teraz go Panna starła
I wybawiła z garła


Lud grzechem utopiony [2]
Przez płód błogosławiony,

Który się już narodził,
15 

Swych z piekła wyswobodził.

Przed tym rozumna stwora
I otchłani potwora
Swój pokłon oddawają,

Na kolana padają,
20 


Także poczet anielski
Widząc, że Pan niebieski,
Święty, święty śpiewają,
Jemu cześć, chwałę dają.

Weseli się Dziewica,
25 

Iż spłodziła Dziedzica
Z pałacu wysokiego
Dla człowieka nizkiego.

Tego my dziś witajmy,

Przez pokorę błagajmy.
30 

By nam grzechy odpuścił
A do nieba nas wpuścił.

Przywitawszy Dziecinę,
Prośmyż też o przyczynę

Matki naświętszej [3] Jego,
35 

By nas bronił od złego.






  1. przeklęstwie.
  2. uropiony.
  3. najświętszej.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Jan Żabczyc.