Strona:Zupy i sosy.djvu/15

wlewać resztę: lejąc całą gorącą zupę na żółtka, możemy je zwarzyć. Do tej zupy dodaje się drobne grzaneczki z bułki, zrumienione na maśle; kładzie się je na każdy talerz, nalewając zupę, aby nie rozmokły, długo stojąc.

 26. ZUPA KRÓLEWSKA Z KURY (Potage à la reine}. Całą niedużą, lub pół dużej kury ugotować z włoszczyzną na rosół. Mięso zdjąć z kości, skórę też usunąć; naprzód to mięso przepuścić przez maszynkę, potem jeszcze utłuc w moździerzu. Gdyby jeszcze nie było zupełnie miałkie i gładkie, można jeszcze przetrzeć przez sito, zwykle jednak jest to zbyteczne. Na dwa, dwa i pół litra rosołu ugotować pół filiżanki kaszy perłowej, rozkleić ją zupełnie, dodać kawałek masła, ubijać mocno łyżką, aby się zupełnie zmasowała i przetrzeć ją przez włosiane sito. Tym gęstym, białym kleikiem zaprawić rosół. Przed samem podaniem włożyć weń przetarte mięso i dwa żółtka, rozbite w szklance gęstej, słodkiej śmietanki. Zagrzać tylko mocno, nie gotując więcej, i podawać. Do tej bardzo pożywnej i bardzo wykwintnej zupy można jeszcze dodać knelki, podane przy rosole z kury. Należy wtedy pozostawić kawałek surowego mięsa z piersi kury, a resztę gotować. Można też do wazy włożyć trochę siekanego kopru lub nieco utartej gałki muszkatołowej. Do tej zupy podaje się grzanki z ostrym serem, lub bardzo malutkie paszteciki z móżdżkiem we francuskiem ścieście.

 27. ZUPA ZE ZWIERZYNY (Potege-chasseur). Udusić przodki z zająca wraz z jego wątrobą, płucami i nerkami i kawałkiem młodej słoniny Gdy nawpół miękkie, osolić, dodać dużą cebulę, pieprzu w ziarnach, ziela, listek, 2 goździki. Gdy mięso odstanie od kości, obrać je i wraz ze smakiem, w którym się dusiło, przepuścić przez maszynkę dwa razy. Ugotować, rozkleić z masłem, rozbić łyżką na masę pół filiżanki perłowej kaszy, przetrzeć ją przez sito i zaprawić nią rosół lub smak z kości, przeznaczony na zupę. Włożyć w rosół przetartą zwierzynę i szklankę śmietany. Zagrzać mocno, nie gotując więcej. Podać z ostremi grzankami z bułki. Zamiast śmietany można użyć dwa żółtka, a zamiast kleiku z kaszy — łyżkę pszennej mąki. W każdym razie zupa powinna być bardzo zawiesista. Można smak jej zaostrzyć, sypiąc w nią trochę białego pieprzu lub całki muszkatołowej.

 28. ZUPA Z DRÓBEK GĘSICH. Dróbka gęsie, oczyszczone i opalone, nastawić na rosół w trzech litrach wody. Skórkę z szyjki ściągnąć i pozostawić wraz z wątróbką. Do rosołu włożyć włoszczyznę, jak zwykle, dwa młode grzybki suszone, ziela pieprzu i listek. Wątróbkę przepuścić przez maszynkę, wmięszać z dwiema łyżkami drobnej kaszki krakowskiej, sparzonej uprzednio wrzącą wodą, łyżeczką smaku gęsiego, jednem jajkiem, solą, pieprzem i majerankiem. Końce szyjki zaszyć i ugotować ją w rosole. Gdy dróbka tak zmiękną, że od kości odstaną, wyjąć je, i podać osobno. Do zupy się wkłada ugotowaną oddzielnie kaszę perłową lub jęczmienną, grzybki, pokrajane w paski, nadzianą szyjkę, pokrajaną w plastry. Można też tę zupę zabielić śmietaną. Na smaku z podróbek gęsich robi się też wyborną zupę ogórkową, lub kartoflaną przecieraną.