Strona:Z teki Chochlika (O zmierzchu i świcie).djvu/116

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

„Zbudź się więc ziemio! zbudź się ze snu!
Dobrej pieśń niosę ci wieści;
Precz ze zwątpieniem! precz z smutkiem, precz!
Przeminą czasy boleści!“

— Tak wieszczył stary żórawi wódz;
Śpiew jego był mi jak manna.
O, wiosno ducha! przyjdź nam! o przyjdź!
Hozanna Tobie! Hozanna!

31. 3. 1878