Strona:X de Montépin Marta.djvu/190

 — Dobrze, już ja się tem zajmę.
 — Gdzie mieszka pan Savanne?
 — Na bulwarze Malesherbes.
 — Czy zajmuje cały pałacyk sam?
 — Nie, ale obszerne mieszkanie. Ale od dziś, korzystając z pogody, przeniósł się czasowo do własności, jaką posiada w parku Saint-Maur.
 — W parku Saint-Maur! powtórzył O’Brien.
 — Przy alei Północnej. Jest to wielka i piękna willa, której ogród ciągnie się aż do wybrzeża Marny.
 — Znasz pan ten dom?
 — Nie, ale go poznam, gdyż pani Verniere przyjedzie tam, ażeby przepędzić jakiś czas z Savannami.
 — Ponieważ żona pańska będzie tam mieszkała, wszak i pan mógłbyś tam mieszkać chwilowo, gdyby okoliczności tego wymagały.
 — Uczynię tak, ażeby to było możebne.
 — Czy w tej chwili obszerne jest pomieszczenie?
 — Obszerne, jak nam mówił Henryk Savanne. Mogą się tam pomieścić cztery rodziny.
 — Czy młody Savanne mieszka ciągle przy stryju?
 — Ciągle. W zimie na bulwarze Malesherbes, a w lecie w parku Saint-Maur.
 — Doskonale! A teraz posłuchaj mnie pan. Zamiast przeszkadzać żonie i pasierbowi w namawianiu Henryka Savanne do spróbowania operacji z Weroniką Sollier, przyłączysz się do nich, prosząc go, ażeby projekt swój jak najprędzej urzeczywistnił.
 — I pan to mówisz poważnie?
 — Jak najpoważniej W świecie. Ponieważ potrzeba