Strona:Wychowanie narodowe a Eucharystya.pdf/38

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
—   36   —


Niniejszem słowem mojem zamykam nasze narady Sekcyi Polskiej. Pozostaje mi tylko spełnić życzenie wasze, moi słuchacze i uczestnicy tych narad. Nie chcieliście odejść stąd, by nie złożyć ślubowania Chrystusowi Panu. Rzadko, bardzo rzadko kiedy możem się zetknąć tak jak dzisiaj w takim przepięknym zastępie z trzech dzielnic Polski pod przewodnictwem naszych Pasterzy.
A zetknęliśmy się właśnie w miejscu, które wspomnieniami zwycięstwa polskiego oręża tak nas na duchu w naszej ciężkiej doli podnosi i tyle w Bogu spodziewać się dozwala.
Uczta zaś Eucharystyczna miłością świętą upoiła nasze serca, które wdzięczne i korne, czują potrzebę oddania się publicznego Temu, którego miłują i któremu służyć na zawsze pragną.
W tej więc uroczystej chwili za porozumieniem się i zgodą najczcigodniejszych duszpasterzy duchowych, przewodników Kościoła i narodu, spełniam wasze gorące życzenia i odczytuję w imieniu wszystkich ślubowanie:

W imieniu wszystkich warstw społecznych i w imieniu ogromnej większości narodu polskiego składamy wobec Pana naszego Jezusa Chrystusa utajonego w Przenajświętszym Sakramencie i wobec Chrystusowego Namiestnika na ziemi uroczystą przysięgę, że: jak przodkowie nasi sztandar wiary św. katolickiej zawsze przez długie wieki piersią swoją zasła-