Strona:Woyciech Zdarzyński życie i przypadki swoie opisuiący.djvu/114

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

kropną śmiercią tych nędznych rozpuſtnikow wypleniaiąc, doſtaiecie Mieſzkańcow? Oto takich podobno, ktorzy przez gnuſność rzucaią Rolnictwo, ſzukaią dla ſiebie ſwobodnieyſzego życia, i całą nadzieię wyżywienia ſwego w przemyśle, albo też w zbrodni pokładaią.
Satumo mòwiąc to do mnie, zbliżał ſię do ludu, ktory powracał z pola nucąc weſołe pioſnki. Patrz (rzekł) iaka radość wydaie ſię w twarzy każdego, iak praca pokrzepia ich ſiły, i czyni zdrowemi. Poznałem w ſamey rzeczy, iż Sielanie nie znaią tych wſzyſtkich ſmutkow, i umartwienia, które ſię zlewaią na nas, ani tych chorób, które za ſobą ciągnie życie nieczynne; A z tąd wnoſiłem ſobie, iż ci wſzyſcy, ktorzy rzucaią weſołe życie na Wſi, dlatego iż w Mieście lepiey ſię bawić będą czynią podobnie iak ci, którzy dla rozrywki kupuią bilet na Teatr, aby ſię napłakali za ſwoie pieniądze,