Strona:Wolff Józef. Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku.djvu/228

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Wystąpił problem z korektą tej strony.

202

LIZINOSOWICZ.—LUBECKI.

Tego syn kniaź Hleb Lizinosowicz otrzymuje 1488 r. nadania z myta Łuckiego i Włodzimierskiego '). U marł bezpotomny, pozostawiając jedyną córkę Wasilisę, wy- dana za kniazia Iwana Wasilewicza Koreckiego, który o d wielkiego księcia Aleksandra otrzymuje 1493 r. przywilej na wszystkie dobra zmarłego kmazia .fIleba Lizinosowicza 2).

Lubartowicz

patronim potomków L u b a r t a n a c h r z c i e D y m i t r a, najmłodszego syna Gedi- mina, księcia na Włodzimierza Wołyńskim i Łucku, który umarł około 1384 r. 3). Miał dwie żof1y; o potomstwie pierwszej, Anny, córki Andrzeja Jurjewicza keięcia Włodzi- mierskiego nie słychać. Z drugiej O l g i, córki kniazia Konstantego Borysewicza Ro- stowskiego, zaślubionej 1350 r-, miał trzech synów: Fedora, Łazarza i Semena, którzy występują z matka około 1385 r. O Ł a z a r z u i S e m e n i e więcej nie słychać. Kniaź Fedor (Feduszko) Lubartowicz, byt po ojcu księciem na Włodzimierzu i Łu- cku do 13Y3 i\, w którym wyzuty przez Witowda, otrzymał inna. dzielnicę w ziemi Sie- wierskiej. Ale nie zajrzawszy tam wcale, jako malkontent połączył się ze Szwitrigajła i obaj w 1398 r. przebywali w Węgrzech *). Według Długosza, Szwitrigajło po powro- cie do kraju wkrótce potem otrzymał od króla ziemie Podolska, a także i Zydaczewską z powiatami Stryj, Szydłów, Stopnica, Drugnia i Uście 5); ostatnie niezawodnie odnosi się do towarzysza jego kniazia Feduszka, szereg dokumentów którego o długoletnim pobycie w Żydaczewie zaświadcza 0). W 1431 r. król na prośbę kniazta Feduszki zapi- suje Mikołajowi Rakowskiemu marszałkowi kniazia Feduszka 40 marek na Steniowie w powiecie Stryjekim 7). Po śmierci Witowda chwila świetności błysnęła dla Fedora. W Lipcu 1431 r. w czasie wyprawy na Łuck "król nadał i zapisał miasto Włodzimierz wraz z jego obwodem k$iq%e.ciu Fieduszkozvi swemu rodzonemu bratankowi. Szczęście jednak było nader krótkie; opisując zdarzenia, które miały miejsce w końcu Sierpnia tegoż roku, Długosz wspomina: "umarł pod te czasy ksiqżę Ftćduszko, Rusin, bratanek króla Władysława': który wszystkie klejnoty, skarby, konie, szaty, dobra i własności dziedziczne odstąpił królowi, kroi ra3 rozdał je wspaniale między swoich rycerzy". Fakt, re Fedor Lubartowicz uczynił króla ogólnym dwoim spadkobiercą, jasno dowodzi, że nietylko nie pozostawił żadnego potomstwa, ale nawet nie miał blizkich krewnych, a mianowicie potomków braci lub sióstr. Na nim więc wygasł ostatecznie ród Luborfca i wszelkie podania o jego potomstwie, urosłe w drugiej połowie XVI-go wieku, odnieść n leży Hnie do Fedora Lubartowicza, ale do brata jego stryjecznego Fedora Olgerdo- Wlcza ).

Lubecki (Drucki),

od Lubcza na Wołyniu w powiecie Łuckim. Kniaź Wasil Hrihorowicz (Drucki), syn kniazia Hrihorego Semenowicza Druckiego, otrzymał od króla Kazimierza (około 1450 r.) przywilej na 6 ludzi w Orazańskiem i świadczył 1465 r. przy zapisie stry- jecznego brata swego kniazia Semena Fedorowicza (Sokolińskiego) na monaster Czet-ej- eki 9 ). Żona jego była córką pana O razy, a siostrą Olizarowcj Szyłowiczowej starościnej Łuckiej, marszałkowej ziemi Wołyńskiej, jak to widać z zapisu 1488 r., któ- rym "pani Fedka Orazyna, córka Olizara Szyłowicza starosty Łuckiego, marszałka zie- mi Wołyńskiej żona" zeznaje darowiznę Lubcza z przysiółkami Dorosynem, Druzką, Zalescami i Kozinym-Ostro wem w powiecie Łuckim na rzecz siostrzeńca swego kniazia Bohdana Wasilewicza 10). Król, który poprzednio (w Listopadzie 1487 r.) dał pani Oliza- vowej zezwolenie zapisać majętność Lubczo po swojej śmierci komukolwiek ze swoich krewnych "), obecnie (we Wrześniu 1488 r.) potwierdza kniaziowi Bohanowi Wasilewi- czowi zapis ciotkijego pani Olizarowej Szyłowicza Fedki na Lubczo "). Kniaź Bohdan


¹) Z 4 k. 63-64 od 66 i 68 Jcnutzia Bhba illnMOU:JICa a . ») V1lnae 18 Febr. ind. II (Okolski, Orbis I 547). ') Stadnicki, Synowie II 95-48 i 152-161, także EOd Gadiraina str. 73. ') ROd Geclimma 73-75. ») Długosz III 521. "} Eod Geaimina 75. ') Metr. Lit. Parg. Nr. 124 [Ptaszycki, Opisania Litew- skiej Metryki str. 226). ») Ród Gedimiua 76. e) Patrz wjżej str. 59. i") W Kownem 6996 Lipca 17 ind, 6 (1488, dr. Antonowicz, Hramotj str. 15-16 i Arch. Sław. I 141-149). ") W Łttckn 6995 Listop. U iud. 6 (H«7, dr. Antonowioz, Hramotyatr.14-15iArch. Sław. I 140-141). ») W Nowem Mieście Wrzeaaia 3 ind. 7 (1488, Z. i k. 131, dr. Antonowicz, Hramoty str. 16 i Arch. Sław. I 142-143).