Rzekł — nim od gry jeszcze wstali, Słychać było dzwonek w dali: 44 W Sybir poszedł chwat! —
A kozacy z cicha rzekli: „Szkoda, w Sybir go powlekli! „Szkoda, to nasz brat!“ 48
POŻEGNANIE
Kto z Bogiem, to Bóg z nim.
Przysłowie staropolskie
Panna młoda, jak jagoda, Stojąc we drzwiach płacze: „Kiedyż ja cię, „W naszej chacie, 4 „Tu znowu obaczę?“
Przed dziewczyną, przed maliną, Stoi chłopak zbrojny, A koń wrony,[1] 8 Kulbaczony,[2] Rwie się niespokojny.
Ciężka droga, bo na wroga, Nie rwij się koniku! 12 W krwawym polu, W srogim bolu, Legnie was bez liku.
„Idź, gdy trzeba! niech Cię nieba, 16 „Niech Cię bóg prowadzi! „Lecz ten krzyżyk „I szkaplérzyk „W boju nie zawadzi. 20
