własnoręczną kopją, bardzo staranną i czystą, napisaną cienkiem piórem[1]. Są tam zaledwie poprawki oddzielnych liter, nigdy zaś słów całych. Papier autografu jest koloru cielistego, lekko pożółkły, rozmiarów 19·7✕16·7 cm, linjowany, na każdej stronicy o 1 cm dokoła jest winieta arabeskowa szerokości jednego centymetra; znaków wodnych papier nie ma. Stronic jest (niestety!) tylko ośm.
Tytuł ogólny autografu: Piosnki, podkreślony w rękopisie. — Układ pieśni jest w autografie całkiem inny, niż w druku; niema tam jeszcze nagłówków pieśni, a tylko cyfry rzymskie oznaczają pierwotne następstwo Piosnek. Oto, jak się to następstwo wyraża w stosunku do pierwodruku:
| Autograf: PIOSNKI. |
PIEŚNI JANUSZA Tom I. Wydał A. Jełowicki. Paryż 1833 in 12°. | |
| I. | (strona 1-sza) | Sokoł (str. 51—53) |
| II. | ( „ 2-ga—3-cia) | Maroderka (str. 162—164) |
| III. | ( „ 4-a) | Krakusy (str. 47—50) |
| IV. | ( „ 5-a) | Powstaniec Litewski (str. 133—134) |
| V. | ( „ 5-a) | Śpiew z Mogiły (str. 178—181) |
| (brak numeru) Ucieczka (6-a) | Belwederczyk (str. 192—194) | |
| VI. | (strona 7-a) | Patrol (str. 127—128) |
| VII. | ( „ 8-a) | Nocleg w Czersku (str. 188—191). |
Mamy tu zatem zaledwie szóstą część całego zbioru Pieśni Janusza; wybór i układ świadczą, że poecie zależało pierwotnie na tem, aby przedewszystkiem piosnki
- ↑ Wszystkie szczegóły o autografie i kopję dokładną autografu zawdzięczam urzędniczce Bibljoteki Polskiej w Paryżu, pannie Monkiewiczównie, za co składam Jej podziękowanie.
