Niech Bóg łaskę swoją daje!
Gdy przed Wami jeszcze staje Śpiewak pieśni stu!
A gdy koło już dobiega,
To Wam jeszcze pieśń u brzega[1] Trzeba złożyć tu! 6
Pieśń — i pieśni serce niosło!
W pieśni żyło, w pieśni rosło, Ot, i zbiegło z lat...
Cóż Wam jeszcze będę gadał?
Kiedym duszę wyspowiadał Na ten polski świat. 12
Niech nikt lekko nie ocenia
Pieśni ducha i natchnienia, Kto chce w dziejach żyć!
Bo pieśń z Boga idzie zbożna:
O! a bez niej to nie można I narodem być! 18