Ta strona została przepisana.
VI.
Chateaubriand.
5 lipca 1S48.
Chateaubriand umarł. Jedna z gwiazd tego wieku zagasła.
Miał siedemdziesiąt dziewięć lat, według swojej rachuby; miałby osiemdziesiąt, według rachuby starego swego przyjaciela, pana Bertin starszego. Ale, jak mówi ten ostatni, miał on słabostkę, która mu kazała wierzyć, że urodził się nie 1768, lecz w 1769, ponieważ był to rok Napoleona.
Zmarł wczoraj, 4 lipca, o 8-ej rano. Od pięciu, czy sześciu miesięcy, był dotknięty paraliżem, który prawie całkiem przyćmił mu umysł, a od dni pięciu nadto zapaleniem płuc, które dokończyło dzieła.
Nowina o śmierci doszła do Akademii przez pana Arago, poczem natychmiast odwołano posiedzenie.
Opuściwszy Zgromadzenie Narodowe, gdzie wybierano kwestora na miejsce generała Négrier, zabi-
