Przejdź do zawartości

Strona:Wiktor Hugo - Rzeczy widziane 1848-1849.djvu/117

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

nęła na podłogę; meble i mufy pobryzgane były mózgiem.
Tak skończył Antonin Moine, prześladowany przez los, podobnie jak jego nauczyciel, Jan Goujon. I odtąd imię Moine’a związane będzie z dwoma wspomnieniami: strasznej śmierci i najpiękniejszego talentu.