Strona:Wiktor Hugo - Kościół Panny Maryi w Paryżu T.IV.djvu/130

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.
130
WIKTOR HUGO.

wioną dłoń jego uwolnić z zębów pustelnicy. Odepchnięto ją brutalnie — i padła głową na bruk. Podniesiono ją zaraz, lecz wnet znowu upadła. Umarła.
Kat, nie puściwszy dziewczyny, szedł dalej po drabinie.