Strona:Wielki świat Capowic - Koroniarz w Galicyi.djvu/264

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

mocno jak widok brzydkiej twarzy, niepięknych zębów, lub częściowego tychże braku, pergaminowej cery i tym podobnych niepoetycznych rzeczy — a trudno patrzyć się bez przerwy w sufit albo w talerz, respective w filiżankę. Dlatego też vis a vis z panią Kacprowską nie należałoby do najbardziej mi pożądanych szczęśliwych trafów. Była zresztą czcigodna ta matrona najlepszą w świecie małżonką i matką, i niezliczonemi cnotami domowemi wynagradzała obficie brak zewnętrznych powabów, nawet jak na jej wiek, prawdziwie w swoim rodzaju rzadki, i wymagający nader delikatnego pióra, ażeby go opisać inaczej, niż to czynił p. Nieruszyński, sąsiad państwa Kacprowskich. Ten ostatni mawiał bowiem zawsze swoim lapidarnym stylem, że „nie widział nigdy tak brzydkiej starej baby, jak ta Kacprowska, ani takiej, któraby się tak nie znośnie dęła, jak ona“. To mawiał nota bene p. Nieruszyński; ja tego nie powiedziałbym za nic w świecie, tak jak nie powiedziałbym, że ten albo ów volksredner jest osłem, a ten albo ów demagog zarozumiałym głupcem, choć ludzie tak mówią. W pisaniu, zamiast „osieł“ mówi się „doktryner“, a zamiast „zarozumiały głupiec“ mówi się „młody i pełen talentu, ale trochę jeszcze niedowarzony tłumacz książki Büchnera p. t. Siła i materya“. Co zanotowawszy dla wiadomości dorastających dziennikarzy i krytyków, pośpieszam dodać do rysopisu p. Kacprowskiej jako „szczególną oznakę“, iż posiadała głos, dla muzykalniejszego cokolwiek ucha tak niestety kakofoniczny, że z drugiego pokoju można go było wziąć za skomlenie Bijouczka, faworyta i mopsa nadwornego w Cewkowicach. Ale to niema nic do rzeczy; można nie mieć wcale głosu, a być nader porządnem i pożytecznem stworzeniem boskiem, jak n. p. rak albo ryba, albo śpiewacy Wielkiej Opery we Lwowie, którym żaden Nadpełtwianin nie miałby za złe, gdyby całkiem oniemieli.
Pani Kacprowska siedziała na kanapie, a obok niej rzędem trzy panny Kacprowskiej wszystkie cztery panie były w czarnych sukniach, miały żelazne czarne krzyżyki