wiadomość, że w jego obecności d. 5 września r. 1836 krzyż żelazny od Morskiego Oka przenoszono nad Czarny staw, i że ważony liczył 495 funtów wied. A więc Krucyfiks ufundowany przez biskupa Zieglera znajdował się pierwotnie nad brzegiem Morskiego Oka, co zmienia postać rzeczy, bo zachwyt ów nad wspaniałością widoku, zawarty w łacińskim wierszu, odnosił się do dolnego a nie górnego jeziora. Dlaczego krzyż ów przenoszono, niewiadomo, przyczem zatracono tablicę z wymienionym napisem, — snuć jednak można przypuszczenie, że piedestał z pod krucyfiksu użyto pod biust Taffego. Rysunek Morskiego Oka z owym pomnikiem pozostał w ilustracyi Przyjaciela ludu, chociaż sam pomnik niedługo istniał na swojem miejscu, gdyż wśród ogólnej zawieruchy w roku 1848 młodzież monument gubernatora Galicyi zrzuciła na dno Morskiego Oka.
Zmienne losy pomników stawianych tu i owdzie po Tatrach, wykazują wielką znikomość dzieł ludzkich wobec przyrody.
