Strona:Walery Eljasz-Radzikowski - Szkice z podróży w Tatry.djvu/275

potem zalane mlekiem lub maślanką jedzą łyżkami odkrawając, jakby kluski z mlekiem.
 Brzost, wiąz.
 Cent, centnar.
 Cierpiałka, figura święta przy drodze.
 Cieślica, siekiera ciesielska, spodem zakrzywiona.
 Ciupaga, toporek używany za laskę.
 Co cud, sposób mówienia na wyrażenie wysokiego stopnia jakiegoś przymiotu, dla oznaczenia np. wielkiej mnogości: „było tam ludu, co cud!“ „taki dobry, co cud!“ i. t. p.
 Cucha, cuszka. gunia, guńka góralska.
 Czerpak, wielki drewniany kubek z uchem do nabierania żętycy.
 Drzewi, drzewiej, dawniej, dawno.
 Dudek, wartość monety dwóch centów.
 Dymy, mgły.
 Dziady, dziadki, kopy siana na polu złożone.
 Dźwierze, drzwi.
 Frajrka, kochanka, na fraj chodzić, w zaloty chodzić.
 Fujawica, zawieja śniegowa.
 Fuknąć, skoczyć, w znaczeniu pomknąć.
 Gad, wąż.
 Gadzina, drób, ptastwo domowe.
 Gazda, gospodarz, gaździna, gospodyni.
 Gieleta, naczynie drewniane w kształcie faski, używane na mleko przy dojeniu owiec.
 Giewont, słup, belka lub coś podobnego stojącego pionowo.
 Grań, ostra krawędź góry.