Strona:Wacław Sieroszewski - Małżeństwo, Być albo nie być, Tułacze.djvu/86

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

wna, zdawna znam cię... że szłaś ku mnie przez wieki... I wyobrazić sobie życia nie mogę bez ciebie!
Słuchała go radosna, spłoniona jak ten wieczór, który zapadał właśnie nad ziemię.