Strona:Wacław Sieroszewski - Małżeństwo, Być albo nie być, Tułacze.djvu/227

 — Co to za człowiek?
 — Gdyby obdzierano w jego oczach którego z nas ze skóry, nie mrugnąłby powieką...
 — Taak! Więc co?
 — Nie zapomnijcie żądać skórzni pod kajdany... Wszak rana wasza nie zagoiła się.
 — Nie ropieje na szczęście...
 — To dobrze. Wszyscy żądamy skórzni... Jest to obecnie przedmiot naszej zbiorowej walki...
 — Walki?... Naszej walki? — wystukał pytająco.
 — No tak!... To i spacer zbiorowy...
 — Ja wcale nie mam spaceru...
 — Bezprawie. Wskażcie na prawidła i żądajcie...
 — Jak żądać?
 — Stukajcie do drzwi głośno, kiedy przyjdzie na was kolej i powiedzcie, żeby was wyprowadzili...
 — Aha, dobrze!... Ale... nie mam ochoty zwracać się do tych drabów... Zaczekam na Heroda...
 — Jak uważacie...
 Znowu długie milczenie. Wzdłuż korytarza ciężko przecłapał »Grubas«.
 — Kolego?...
 — ?!...