Strona:Wacław Niezabitowski - Ostatni na ziemi.djvu/94

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

już czasu zachodzą na słońcu, wywierając bezpośredni wpływ na kosmiczny stan ziemi.
Te wszystkie objawy kataklizmów natury, jakie dokonywują się na powierzchni ziemi, powodują olbrzymie zmiany w tektonicznym układzie wnętrza kuli ziemskiej — zmiany, przejawiającej się w ciągłym ruchu warstw ziemnych, podobnym ruchowi, jaki bezwątpienia miał miejsce w okresie, który można nazwać „okresem stabilizacji“ naszego globu.
Wynikiem tamtych ruchów było kształtowanie się lądów i ustosunkowanie się do nich obszaru wód — obecny ruch może mieć to samo znaczenie. Zachodzi jedynie pytanie czy wzajemny dotychczasowy stosunek wód i lądów nie zostanie zasadniczo zmieniony na niekorzyść tych ostatnich.
Raport Sorai-no-Nihona nie rozwiązywał definitywnie tego zagadnienia, twierdził natomiast, że należy się liczyć ze zniknięciem całego szeregu wysp, zwłaszcza wulkanicznych, i z wtargnięciem mórz na nizinne przybrzeżne przestrzenie.
W rzędzie wysp, zdaniem uczonych najbardziej zagrożonych, znajdował się i archipelag wysp, tworzących kraj Nipponu.
Gdy Sorai-no-Nihon, ukończywszy czytanie kilkudziesięcio arkuszowego raportu, oddał