Strona:Wacław Gąsiorowski - Zginęła głupota!.pdf/215

plan. Pragnę widzieć w panu swoją prawą rękę.
 — Psijmuję.
 — Doskonale. Łamkowski objaśni pana o wszystkiem.
 — Czy pan piezieś ma co na widoku?
 — Nie, jeszcze nie mam!
 — Bo ja słyszałem o jednym intejesie. Możnaby zajobić wcale nieźle.
 — Mów pan, mów! — nalegał gorączkowo Hilary.
 Wieszkowski podniósł do góry krzaczaste brwi, pogładził łysinę i rozpoczął zniżonym głosem:
 — Za tydzień ma być licytacya na budowę całej sieci kanałów na Pjadze. Więc... wziąć. Psietajg zaćnie się od tsiech milionów. Vadium dziesięć pjocent złożyć i tsimać się.
 — Dziesięć procent vadium! Więc trzy kroć trzeba złożyć. Nie wiem.
 — Ale, panie pieziesie, ja sobie już obliczałem tak, dla satysfakcyi, gdyby... pożyczyć i ustąpić dwanaście, jeszcze się opłaci. Licząc wszędzie matejiały wybojowe, cegłę pjasowaną, jujy pjonowo lane, da się zjobić, byle komisya psijęła, to juś dobrze.