Strona:Voltaire - Refleksye.djvu/84

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Ale jesteśmy ciekawi — przeto jest Przestrzeń. Duch nasz nie umie poznać granic własnych, poznać siebie. Przeto nazywamy go nieskończonym, nie mogąc go wymierzyć. A wszystko to znaczy, że stworzyliśmy... słowa, słowa, słowa...

(D. Ph.)

== Nieskończoność cyfry może być również dowodem naszej nieumiejętności znalezienia jej kresu...

(D. Ph.)

== O nieskończonej podzielności materyi.
Podzieliłem ostatni atom — więc nie podzieliłem ostatniego atomu, gdyż daje się jeszcze przepołowić i t. d. Gdyby był jeszcze i jeszcze podzielny — gdzież są zarodowe pierwiastki rzeczy? Ad absurdum.
Są jeszcze inne bałamutne zagadnienia — n. p. świat — jestli skończony, czy nieskończony...

(D. Ph.)
· · · · · · · · · · · · · · · · · · ·

Nieskończonością operuje też geometrya. Ale jest to jeno, właściwy geometryi sposób operowania. Nieskończoność służy tu — za pozory.

(D. Ph.)

== Dworny dyalog pomiędzy zelotem a filozofem.
Zelot. Co tą jest Duch?
Filozof. Nie pytaj.. Nie wiem.