Strona:Thomas Carlyle - Bohaterowie.pdf/12

widzialną Istotą lub nie-istnością, — dowiem się bardzo dokładnie, czem on jest i czego w życiu dokona. To też, badając osobnika lub naród, na pierwszem miejscu stawimy pytanie: „jaką była jego religia?“ Czy był to poganizm — mnogość bogów — czysto zmysłowe przedstawianie owej tajemnicy życia, z uznaniem siły fizycznej za główny pierwiastek istnienia? Byłże to chrześcianizm — wiara w Niewidzialne, nietylko jako w istność realną, lecz nawet jako w jedyną istność realną, — wiara w wieczność, na której opiera się czas i wszystkie jego momenty, — detronizujący siłę pogańską na korzyść szlachetniejszego panowania, świętości? Byłże to sceptycyzm — niepewność, pobudzająca do nieustannego badania, czy jest jaka istność niewidzialna, jaka — niebezrozumna — tajemnica życia? — zwątpienie co do wszystkiego, a może nawet niewiara i przeczenie bezwzględne? Odpowiedzieć na takie pytania — to odtworzyć ducha historyi człowieka lub narodu. Myśli ich były matkami czynów, uczucia — ojcami myśli: strona ich niewidzialna i duchowa dyktowała prawa stronie zewnętrznej, czynnej: religia stanowiła w nich wielki fakt. Ze względu na granice, jakie musimy zakreślić swoim odczytom, najlepiej będzie, jeśli zwrócimy badania swoje głównie ku tej właśnie religijnej fazie sprawy. Po zrozumieniu tego — wszystko stanie się dla nas zrozumiałem. Pierwszym wybranym przez nas bohaterem tej seryi jest Odyn, główna postać poganizmu skandynawskiego, która dla nas jest emblematem bardzo wielkiego obszaru pojęć. Przyjrzyjmy się więc trochę bohaterowi jako bóstwu, co stanowi najdawniejszą, najpierwotniejszą formę bohaterstwa.