Strona:Teofil Lenartowicz - Nowa lirenka.djvu/140

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Owo rzekąc: niechże złoto
Domieszywa się do złota.
Co zbyteczne Lechii staréj
Chciwość wasza niech zabierze,
Wolnym, niech z ojczystych żelaz
Ukowają miecz płatnerze! —