Strona:Tajemnica zamku Rodriganda. Nr 18.djvu/25

—   511   —

 Przywitano go z ogromną ciekawością i niecierpliwością. Opowiedział więc o wszystkim, co widział.
 — Hacjenda obudzi się ze snu wśród strachu, a synowie Komanchów powrócą ze skalpami do domu — rzekł Czarny Jeleń.
 Zebrała się rada wojenna.
 O północy miano otoczyć hacjendę. Na znak naczelnika, Komanchowie mieli przeskoczyć przez palisady i otoczyć dom. Pięćdziesięciu miało do stać się oknem do środka, by opanować kurytarze, a potem mordować.
 Równocześnie naradzano się w hacjendzie.
 Potem zwołano wszystkich pasterzy do domostwa i przygotowywano się do obrony.
 Tak minął wieczór. Godzinę przed północą wybrał się Apacha na zwiady, wziąwszy ze sobą dwóch dobrze uzbrojonych mężów, którzy mieli ze sobą sztuczne ognie, by wprawić w zamieszanie konie nieprzyjaciół.
 Apacha wrócił niebawem, ale sam.
 — Przybyli już. O taczają palisadę. Konie zas stoją nad potokiem.
 Teraz udał się Arbelez do komnaty chorego, gdzie czuwały obie dziewczyny.
 Chory spał.
 — Możecie iść na swoje stanowiska. Tylko weźcie ze sobą lonty.
 Obie udały się na platformę domu, gdzie było mnóstwo wszelakiej broni.
 Wśród nocnej ciszy dało się słyszeć skrzeczenie żaby.