dopełnienia jakiego czynu rycerstwa, „w obliczu Pawia i Dam.“
| 4. Str. 113 w. 17. | I nad łabędziem z Maryi jeziora. |
Na jeziorze Św. Maryi, blisko źródła rzeki Yarrowu, dają się widzieć dotąd stada dzikich łabędzi.
| 5. Str. 113 w. 18. | Nad głowią dzika z Kaledońskich borów, |
| Śród chorągiewek różnych barw i wzorów. |
Głowa dzika należała także do obrzędowych potraw w wiekach średnich. W Szkocyi otaczano ją mnóstwem chorągiewek, mających barwy, herby lub godła gospodarza domu.
| 6. Str. 115 w. 4. | Zgryzł rękawicę i potrząsnął głową. |
Przygryźć palec swój lub rękawicę, znaczyło na Pograniczu, nietylko pogardę, lecz i ślub nieubłaganéj zemsty.
| 7. Str. 117 w. 4. | Brał równie szkockie jak angielskie woły. |
Jan Groem lub Graham, drugi syn hrabiego Montheit, zwany powszechnie „rycerzem błyszczącego miecza,“ wpadłszy w niełaskę u szkockiego dworu, usunął się z wielką częścią krewnych swych i wassalów na Pogranicze Anglii, i zajął kraj tak zwany „spornym,“ to jest, do którego oba kraje prawo własności rościły. Następcy przeto jego, nie ulegając żadnemu z nich, stali się najstraszniejszymi rabusiami granic, i tak Anglią jak Szkocyą bez różnicy łupili. Kraj sporny podzielono nakoniec na dwie równe części, sądem polubownym. — Piosnka Alberta Groem (czyt. Grem) w tekście, jest naśladowaniem gminnéj.
| 8. Str. 118 w. 23. | I Surrey — Surrey, niestety! |
Waleczny i nieszczęśliwy Henryk Howard, hrabia Surrey, był niezaprzeczenie najdoskonalszym rycerzem swojego cza-
