Strona:Szwedzi w Warszawie.pdf/51

 — Tak to, tak bywa na świecie! Ale to są sprawy publiczne, niewesołe co prawda. Powiedzże mi teraz, dla czego ci dwaj młodzieńcy do mnie przyszli?
 Tu wskazał na Kazika i Maćka i dodał:
 — Podobno chcą jakiejś rady, o cóż więc idzie?
 — Ej — odparł Kacperek — Kazik Ginter, to nie przyszedł po żadną pomoc ani też radę. Tyle tylko, że mu Szwedy doskwirzyły do żywego i że chłop jest ciekawy, więc przyszedł gwoli tego, żeby się dowiedzieć co słychać. I pewnikiem dusza mu skacze z radości na wspomnienie, że król jegomość szturmować będzie Warszawę i temu plugawstwu szwedzkiemu zada dajfeldreku.
 — Jakbyś zgadł, że się cieszę! — zawołał Kazik, a oczy mu zaświeciły się jak dwa karbunkuły.
 — No… a ten drugi — tu wskazał pan Rafałowicz na Maćka — czegóż on chce?
 — O! z tym to bieda będzie, mój jegomościuniu — ozwie się Kacperek — temu trzeba radzić i dopomódz.
 — W czemże takiem?
 Więc Kacperek szeroko i dokumentnie opowiedział, jak Szwedy napadły dziś nad wieczorem na kramik Maciejowej przekupki, wdowy po szewcu Macieju Dratewce, jak Madejowa się walecznie broniła i Szwedów pobiła, ale nadszedł ront, kra-