powiedziane przez tego autora poema Obłąkana okaże mniéj klassycyzmu, a więcej ducha miejscowego.
Tknęliśmy zbliska kwestji narodowości, bo odkogoż, jeżeli nie od tych, co się zrodzili i zrośli w swéj ziemi, mamy prawo spodziewać się dokładnych o niéj pojęć, przejawienia i rozwinienia jéj ducha w przeszłości i teraźniejszości? Ta ich niedbałość jest powodem, iż Białoruś w innych prowincjach, albo po obcych dziennikach[1], mają za stronę zapadłą, ciemną, obskurantyzmem Alvara dotąd tchnącą. Piszą klassyczne poemata, sztambuchowe wierszyki, jakieś Dramata-Dziwolągi, a nie wiedzą jaką jest ziemia, co ich wydała i lud, śród którego się zhodowali! Jakąż stroną, choć najdalszą, dzieła ich w czémkolwiek czepiają się pełnéj poetyckich zmyśleń i fantazij Białejrusi??...
Będąc tylko przejazdem na Bialejrusi, zdziwiony zostałem tém zapomnieniem na siebiesamych jéj pisarzy, a przeto choć obcy téj stronie i mając najniedokładniejsze pojęcia, postanowiłem cząstkę moich wiadomości o niéj w jedno zebrać, rozdzielając je na statystyczne i literackie w dwóch osobnych artykułach, szczerze pragnąc aby mój pobieżny zarys wywołał dokładniejszą pracę.
- ↑ Moskwitianin. 1843.
