Ta strona została przepisana.
75
Janosz się téż zbudził na zapianie kura,
Zimno go przejęło, zsiérotniała skóra;
Spojrzał... wiatr dokoła bujał polną trawą...
By się rozgrzać, poszedł w dalszą drogę żwawo.
 |
|
Strona:Szandor Petöfi - Wojak Janosz.djvu/79
