Strona:Symfonie Anielskie Jana Karola Dachnowskiego.djvu/27

— 27 —

Ach! bieda mnie nędznemu
Człowieku wygnanemu, ^[1]
Do raju trafić nie mogę,

Bom przez grzech stracił drogę.

20 

W rajum miał dość rozkoszy,
Złote na polach kłosy,
Nigdym nie umiał orać,
Za wołmi hola ^[2] wołać.

Byś była dobra żonka,

25 

Słuchałabyś małżonka,
Strzegłabyś się rozmowy
Niecnotliwy wężowej ^[3].

Azam ja nie dobry mąż?

Widząc, że cię zdradził wąż,

30 

Nie chciałem cię zasmucić,
Musiałem jabłka skusić ^[4].

Dałaś się zwieść wężowi,
Jam słuchał białej głowy:

Będziem cierpieć niewolą

35 

Na świecie ze złą dolą:

W boleści będziesz rodzić,
W wianeczku już nie chodzić,
Ja ziemię kopać muszę,

Chcąc pożywić swą duszę.

40 

1. strapionemu.
2. ola.
3. Niecnotliwej mężowi.
4. skąsić.