Małe dzieci cudzoziemskie popisywały się tańcem pyrrhejskim, poczem z rąk Nerona otrzymywały dyplomy obywatelstwa rzymskiego. Tematem jednego z tych baletów była historja Pasiphae. Kobieta zamknięta w drewnianej krowie grała rolę tytułową. Prawdziwy byk gwałcił ją w oczach zebranej publiczności (przynajmniej tak sądzili widzowie).
Ikar spadł po nieudanym wzlocie koło Nerona i obryzgał go krwią. Cezar bowiem rzadko kiedy zajmował miejsce honorowe. Przyglądał się najczęściej wprost przez odsłoniętą balustradę.
Ustanowił co pięć lat igrzysko „potrójne“ na podobieństwo greckich (które nazwał „neronowemi“), składające się z muzyki, wyścigów konnych i ćwiczeń gimnastycznych. Kazał poświęcić miejsce ćwiczeń i łaźnie, rozdać oliwę senatorom i rycerstwu. Obywatele konsularni ciągnęli losy, komu przypadnie zaszczyt przewodniczenia na igrzysku i zajęcia miejsca pretora.
Neron zeszedł w orkiestrę, gdzie otrzymał koronę zaszczytną za wymowę i za rzymską poezję, według jednogłośnego zdania współubiegających się najznakomitszych
Strona:Swetoniusz - Żywot Nerona (tłum. Ejsmond).djvu/16
Wygląd
Ta strona została uwierzytelniona.