Strona:Swetoniusz - Żywot Nerona (tłum. Ejsmond).djvu/17

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

obywateli rzymskich. Koronę, otrzymaną od sędziów, poświęcił przed posągiem Augusta.
Podczas igrzysk gimnastycznych na Polach Marsowych złożył w czasie nabożeństwa pierwszą brodę swoją w złotej puszce, ozdobionej klejnotami, ofiarowywując ją Jupiterowi Kapitolskiemu.
Zaprosił westalki na zapasy atletyczne (ponieważ kapłanki Ceres obecne były na igrzyskach olimpijskich).
XIII. Słusznie wymieniają śród najwspanialszych widowisk uroczystości złączone z przybyciem do Rzymu Tyrydata króla Armenji. Król ów miał ukazać się ludowi w dniu zapowiedzianym przez edykt. Ale niepogoda stanęła temu na przeszkodzie.
Neron pokazał się ludowi w najkorzystniejszy dla niego sposób. Kohorty pod bronią ustawione były na placu publicznym. Cezar zasiadł na trybunie na tronie z kości słoniowej, w tryumfalnym stroju, otoczony godłami wojskowemi i rzymskiemi orłami.
Tyrydates wszedł po stopniach i klęknął u jego stóp. Neron podniósł go, ucałował, wysłuchał jego próśb, zdjął czapkę, którą król miał na głowie i zastąpił ją djademem.