Przejdź do zawartości

Strona:Stefan Witwicki - Piosnki sielskie.djvu/77

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
WOJAK.


Rży mój gniady, ziemię grzebie,
Puśćcie, czas już, czas! —
Ciebie, ojcze! matko, ciebie!
Siostry, żegnam was!..

Dumnie patrzysz tam po błoniu,
Z złością wstrząsasz grzbiet —
Śpieszę, śpieszę, luby koniu,
Skaczę, lecim wnet.