Ta strona została uwierzytelniona.
ZAWSZE
Chodzę, zaśniony, po świecie.
Nic o mnie, ludzie, nie wiecie.
Niczego tu mi nie brak.
Jestem św. Franciszek, żebrak.
Gwałtownik jestem boży.
Żadne mnie niebo nie trwoży.[1]
Każdy dzień jest dzień. Każdy kwiat jest kwiat.
Nic nie wiem o was, dnie: otóż i cały świat.
Tylko czasem się patrzę gdzieś tam: bardzo daleko,
I jestem, jak godziny, bardzo daleko.
I wszystkich was w łzach szczęścia, w wiecznych uśmiechach mam.
I zawsze jestem z wami. I ciągle bardzo sam.
- ↑
Wg erraty
- winien być odstęp między:
Żadne mnie niebo nie trwoży.
Każdy dzień jest dzień. Każdy kwiat jest kwiat.
