Ta strona została przepisana.
jak dawniej; meblom nawet nie dasz ustać spokojnie.
Norski.
Znać to zwłaszcza z gestykulacji twojej; ruchy masz ostre po staremu, niby cięcia lancetu.
Wrocki (śmiejąc się).
Co mi też zjednało wśród kolegów parę niebardzo pochlebnych przezwisk i przydomków.
Norski (po chwili).
Czy przypominasz sobie nasze eksperymenty z suggestją?
Wrocki.
Czy przypominam sobie? Rozumie się. Byłem twem najlepszem medjum, Ryszardzie; odgadywałem w lot poddane mi przez ciebie myśli i obrazy. Czy wypróbowujesz siłę swego spojrzenia i nadal Ryszardzie?
Norski.
Nie — zarzuciłem te doświadczenia. Zbyt teraz stałem się nerwowy.
Róża.
Podróżując po Wschodzie, musiałeś wi-
