Urodził się w Sulmierzycach, w Kaliskiem, roku 1545. Nauki początkowe pobierał w mieście rodzinnem, a następnie kształcił się w Akademii Krakowskiej i za granicą. Po powrocie do kraju urzędował we Lwowie, później w Lublinie, gdzie r. 1574 był „pisarzem urzędu radzieckiego“, w r. 1578 „pisarzem wójtowskim“, w 1593 — wójtem, a w 1594 burmistrzem. W trakcie piastowania tych urzędów (1589 — 1591) powołany został przez kanclerza Zamoyskiego na profesora Akademii Zamoyskiej i otrzymał w darze dom i grunta w Krasnymstawie. Ożeniwszy się z Agnieszką Wiślicką, dostał za nią w posagu dom w Lublinie. Umarł dnia 29 sierpnia 1602 r. Pisał po łacinie i po polsku. Z pism łacińskich wyróżniają się: Roxolania (Pieśń o Rusi Czerwonej); Victoria deorum (Zwycięstwo bogów) i Gorais. Z polskich: Żale nagrobne na szlachetnie urodzonego i znacznie uczonego męża Jana Kochanowskiego; Flis; Pożar; Worek Judaszów i Pamiętnik książąt i królów polskich.
