Strona:Stefan Barszczewski - Czandu.djvu/247

jednak odpowiedzialność za użycie ich spadnie na głowy sprawców całego tego nieszczęścia.
 Tu zatrzymał się widocznie wzruszony.
 Milczeli też słuchacze, z jednej strony wzruszeni niemniej od mówcy, z drugiej zaś — niepewni owoców tej zapowiedzi wobec bliskości wroga.
 Ale mówca już się opanował i, podniósłszy głos, kończył:
 — Wobec decyzji powyższej, eskadry nasze, znajdujące się na morzach europejskich, otrzymały rozkaz rozpoczęcia niezwłocznie przeciwko wspólnemu naszemu wrogowi akcji, której skutki, jak sądzimy, nie każą na siebie czekać.
 Skończył, ale i teraz także panowało śród senatorów i posłów polskich ponure milczenie.
 Niezwykła zapowiedź rozczarowała, zawiodła srodze wszystkich. Bo, jakże? Gdzie wysiłki całych armij lądowych i flot powietrznych, tysięcy dział i czołgów okazały się bezskuteczne, tam miały poskromić potężnego, rozporządzającego niebywałemi siłami, wroga dwie eskadry, liczące może z parę tysięcy ludzi i stojące przytem tak daleko od placu boju?
 Zakrawało to wprost na drwiny.
 Senatorowie i posłowie polscy zaciskali więc tylko zęby, aby nie wybuchnąć.
 Prezydent jednak Rzeczypospolitej Polskiej, choć miotały nim te same uczucia, przerwał z obowiązku milczenie i podziękował krótkiemi słowy przedstawicielom narodu amerykańskiego, spo-