Strona:Stefan Żeromski - Sułkowski.djvu/46

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

i przyzwyczajeń konsula w Neapolu i gdzieindziej, więcej ma dyplomatycznej przebiegłości, niż jego poprzednik ex-kanonik Noël, który tak usilnie chciał nas stąd wysadzić. Okazuje się jednak, że pan Lallemant nie posiada sprytu, wystarczającego w zupełności, ażeby mógł być istotnie ambasadorem w Wenecyi, gdzie nas jest, dzięki Bogu, blisko ośmiuset samych emigrantów rojalistowskich...

KSIĄŻĘ
 — Przekonałeś się pan? Lallemant? Czy tak?

ANTRAIGUES
 — Oto dowody.

KSIĄŻĘ
 — A właśnie — dowody.

ANTRAIGUES
 — Od jesieni roku zeszłego bawi tutaj, w Wenecyi, pan Montgaillard.

KSIĄŻĘ
(z odrazą)
 — Czyż będziemy o nim prowadzili rozmowę?

ANTRAIGUES
 — Rozumiem, rozumiem... Ale jest to nasz człowiek, człowiek ważny. Jest to jegomość, gotowy służyć wszystkim, figura istotnie ciekawa... Żyd portugalski w usługach Pitta, krę-

Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Stefan_Żeromski_-_Sułkowski.djvu/46&oldid=1802371”